Ariflerden biri, gecenin çoğunda namaz kılar, sonra yatağına bakar ve şöyle derdi:
-Ey her kötülüğün ve fesadın mekânı, Allah’a yemin olsun bir an bile senden hoşlanmıyorum. Sonrada ağlayıp inlemeye başlardı. Ona: “Niye ağlıyorsun? dendiğinde cevap olarak şöyle derdi:
-Ağlamamın sebebi, Allah’ın, “Allah yalnızca takva sahiplerinden kabul eder.” buyurmasıdır. Kısacası korku ve ağlamamın sebebi, takva sahibi değilsem ve Allah amelimi kabul etmezse (düşüncesidir) demek istiyor.