O ki deyilləre ölənlə ölünmür, boş söhbəti....hər ölənlə bir yanımız ölür. Öncə nənə, babamızı itiririk- nəvə olaraq ölürük, daha kimsənin nəvəsi olmuruq. Sonra ata, anamızı itirəndə övlad olaraq ölürük, dost itirəndə dost olaraq, sevgili itirəndə sevgili olaraq ölürük...yaşadığımız hər yeni gündə əslində dünənimizi- dünənki bizi öldürürük...xəyallarımızı, ümidlərimizi itirəndə yaşanması mümkün sabahımızı öldürürük....və nəhayət düşüncəmizi itirəndə təmiz ölürük...və bizi xatırlayan son insan öləndə yox oluruq.
Tural Sahab
·
1 plus 1
·278 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.