“EMEKÇİYİM BEN, KÖLE DEĞİLİM.”
Çukurova mazlumunun kalemi, kalbi Orhan Kemal başyapıtlarından birini daha hüzünle, acıyla bıraktım elimden. Yokluğun yolsuzluğu normalleştirdiği, acımasızlığın hak kabul edildiği, iç muhakemelerin açlıkla bastırıldığı 1954 tarihli roman, gerek olay örgüsüyle gerek kahramanların yaşam hikayesiyle dönemin çarpıcı özelliklerini gözler önüne seriyor.
Bereketli Çukurova toprakları; varlıklının cebini fukaranın gözyaşını zenginleştirirken adaletsizliğin kol gezdiği, körpecik bedenlerin ucuzlaştığı, kurtlu ekmeklere hasret kalındığı anlara tanıklık ediyor.
Canım Orhan Kemal, kalemine sağlık..
