Kurbanların çocuklar olduğu polisiyeler beni rahatsız etmiştir.Bu kitabı okumayı da bu yüzden epeyce ertelemiştim. Yazarın çocukların ölümünde fazla ayrıntıya girmemesi ve onların ölümünün acısız gerçekleştiğini vurgulaması romanı bitirmemi sağladı. Romanın başlarında şöyle bir diyalog geçiyordu. "Bir bankayı soymak için ne yaparsın?" "Karşıdaki binayı havaya uçururum." Kitap boyunca olaylar bu prensip doğrultusunda ilerliyor. Bütün şüpheler birinin üstünde toplanmışken aslında bunun bir aldatmaca olması.Katili doğru tahmin etmek sizin için önemliyse bu prensibe uyarak yanılmazsınız. Bu kitaptan önce Vaiz'i okumuştum. İki Kuzey polisiyesinde de Kilise ve tarikatların ön planda olması, dinin günlük hayatta çok az etkili olduğu bu ülkeler için şaşırtıcıydı. Samuel Bjork Jo Nesbo'ya benzetiliyor. İkisinin de müzikle ve senaryo yazmayla uğraşması.Bu bağlantıyı 221B dergisinin mayıs sayısında Ceyhan Usanmaz kaleme almış. Bu yazı üzerine kitabı okudum. Bjork bir Nesbo olur mu bilmem ama iyi bir polisiye yazarı olacak.

Ben Yalnız GezerimSamuel Bjork · Pegasus Yayınları · 2016116 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İlhan DALKIRAN