Evin havası gerilmisken dışarı çıkmak akıllıca oldu diye düşündü. Anasını anımsadı sonra. Herşeyi anlatmaya hazır hisetti bir an kendini. Atılan bakışın tesiri hala üzerindeyken tekrardan yönünü eve çevirdi hasan. İki adim atmıştı ki karşıdan gelen tanıdık bir yüz durmasına neden oldu. Bu bir yıldır görmediği karısıydı.
elinde güğümlerle geliyordu. Herşey yolundaymış gibi davranmalı mıydı acaba, ne yapacaktı! ne yapmalıydı? Elini cebinden cıkarmamaya karar verdi. O an hayatında aldığı en doğru karar buymuş gibi. Evden gittiğinde verdiği acıyla eşdeğer olduğunu düşündüğü halde elini cebinden çıkarmayacaktı ısrarla. Hem çıkarsa ne değişecekti? Karısı döner miydi? Dönse bile eskisi gibi sever miydi?
Hasan cevaplarını bildiği soruları sordu kendisine. Evine dönerdi selma. Severdi eskisi gibi kendini, unuturdu herşeyi. Ama bunu yapmaya hakkı var mıydı. Ya yine aynı şeyler olsaydı. Ya yine...
Selma karşısındaydı.
Gulyabani görmüş gibi açmıştı o badem gözlerini. Nasılda güzellerdi.
(⏭5)
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.