ANKARA'YA PEMBE YANAKLIYA
Pembe yanaklıya, dinle beni diye diye;
Bir garip Orhan Veli, İstanbul'u düşünmüştü,
Acizane ben, Ankara'yı buldum , gittim, gördüm; Sezar endamında...
İskender'in büyüğü müydü bilmem ama kıskandırdım...
Zira
Hiç düşünmedim, düşünemedim, fırsatım olmadı...
Yaşattı; yaşadım,
Kanattı; kanadım,
Yalan yok ağlattı da...
Gözlerimi de kapamadım, kapatamadım.
Aksine gözlerimi açmalıydım.
Çıkmaz gurbet lekesini üstüme bulaştıran şehir; Ankara...
Denizi de yok ki;
Şairin dediği gibi bir kadının suya değse ayakları...
Ankara'da,
Beton bloklara yurdumun bürokrat duruşu,
Sermaye tokadı, ilk meclisimin vakur ve asil duruşu,
Tepesinde anıtı kabri,
Yarınları aydınlatan,
Dünü hafızalarda diri tutan yüzü,
Bitmez ; bir o kadar ağlatan hüznü...
Ankara'da,
Özgürlüklerinin yüzü hürmetine bir nebzede olsa,
Parklara atarsın kendini;
Avuçlarını açtığın gökyüzüne Abdi İpekçi,
Umutlarını bağladığın Gençlik,
Bir aşk için süzülmekte Kuğulu,
Nitekim Kızılay meydanında tüm vitrinlerin camekanları kırılınca;
Kurtuluş Parkına!....
Ankara;
Kurtuluş kenti olmalı aslında...
Ülkemin coğrafik ortasında...
Orta direğe, işçi, memur, dar gelirlisine...
Musluğun başı sonuçta...
Musluklar açılınca, musluklar açılınca...
Cepleri dolarsa şaşırma!
Susuz mu susuz Ankara, kör sıcaklarda,
Musluklar açılmış olsa da!
Mamak'da hala yanık türküler söylenir,
Ulucanlarda dinleyen olur diye...
Paçaları kısa pantollu çocuklar,
Bilyelerini saklar Abidinpaşa'da delik ceplerinde
Ulus postanesi önünden geçerken;
Ulus gaztesinin manşetlerinde;
Kanlı Nigar,
Cebeci pavyon çıkışı belalısının hançer ezberinde...
Onur çarşısında sezon indirimi başladı,
Ama çabuk olun yetişin be, Kokoşlar.!..
Ayşe ile Memedim; Ankara simidi alabilme endişesinde,
Amele çayını, bir sabahçı kahvesinde; yudumlayabilme hevesinde...
Pembe yanaklıya, Ankara'ya git, oku, okut
Rotanı bulup, yön ver diye diye;
Ankara ezberimde,
Zihnimin bellek oltasında..
N.K.(Feryad-ı naz)
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.