Franz Kafka ile sanırım yıldızımız pek barışmadı. Bundan önce birkaç kitabını daha okudum ancak tek etkilendiğim "Dönüşüm" kitabı oldu. Bu kitabında Franz Kafka'nın çocukluğuna, babasıyla olan ilişkisinin derinliğine iniyoruz. Kafka'nın babası; despot, dediğim dedik, en doğrusunun her zaman kendisi olduğunu düşünen bir yapıya sahip. Tahmin edersiniz ki zor bir karakter ki onun çocuğu olmak daha da zor. Babasının bu karakteri, Kafka'nın bütün yaşantısını etkilemiş. Bence Kafka'nın bu kitabı yazmasının en büyük nedeni yıllarca bastırmış olduğu duygularını, babasına karşı söylemek isteyip söyleyemediği birçok cümleyi kusma isteğiydi. Babasının yüzüne söyleyemediği, söylemekten korktuğu veyahut çekindiği şeyleri kılıç gibi cümleleriyle kağıda döktü Kafka. Kağıda döktü çünkü korkuyordu bir yandan da babasından. Ayrıca gizli bir hayranlığı da vardı tabii ki her çocuğun olduğu gibi. Babasına karşı sevgi ve korku arasında sıkışıp kalmış birisiydi Kafka çoğumuz gibi... Kısacası bu kitap, Kafka'nın kişiliğinin ne şartlar altında geliştiğini gösteriyor bize. Görüyoruz ki aile, bir çocuğun kişiliğinin gelişiminde en büyük etken. Keşke bu kitap, Kafka'nın bu yazdıkları babasına ulaşabilseydi ancak maalesef ki hiçbir zaman ulaşamadı. Öğrenemedi babası Kafka'nın hayatını etkileyen en büyük etken olduğunu...

Babaya MektupFranz Kafka · İndigo Kitap · 201740.8k okunma

·

1 plus 1

·

57 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

i