DÜŞÜNMEK-DÜŞMEDEN GÖREBİLMEK
Metanın asrındayız. İnsan dahi planların, hedeflerin, programların, vaadlerin üretimi. Her insanın bir şablonu, kalıbı, kabulü var. Niyet ettiğine yönelemiyor insan artık. İnsanın hicreti ne içine ne dışa, yapay zekanın dediğine. Hepimizin suni bir kimliği var, algoritması var, yapay bir kaderi var. Rasyoneliz biz her şeyi akla indirgemiş, aklın sınırlarının dışına veli olarak değil ancak deli olarak çıkabilen. Veriyiz, verilenlerle hayatı yaşamaya alışan.
Düşünce suçlusu değiliz, düşünceye karşı suçluyuz. Farkında değiliz düşünmemekle hayatımızı tesadüfe, rastlantılara, kirlenmiş insanın nefsine,egosuna, ahiretsiz, hesapsız hayatına bıraktığımızın; kararmış, katılaşmış kalplerden sırat-ı müstakim'e çıkmaya çalıştığımızın. Düşünmüyorduk o yüzden akıllı telefonlarımızı, arabalarımızı üreten ucuz iş gücünün bir sömürü olup olmadığını.Düşünmüyorduk düşük faizle cebimize giren kredinin kardeşliğimizi nasıl kemirdiğini. Düşünmüyorduk başkasının parasıyla rahat etmeye çalışmanın insanı nasıl köleleştirdiğini. Tüketiciydik biz, tüketiyorduk kendimizi, kaliteyi ucuza ararken, düşünmüyorduk kendimize ettiğimiz zulmü. Düşünmüyorduk konuştuğumuzu, kainata ne bıraktığımızı, anlaşılıp-anlaşılmayacağımızı.
Yaşamaksa her türlü iyiliği arttırmak için vardı,ölüm de her türlü kötülükten kurtuluş için. Kalp yaşasın diyeydi her şey. Kalp O'nun nurunu taşıyabilsin, yolculuk devam etsin, sonsuz olsun diye. Akıl sınırını bulsun, acizliği tatsın, iman kemale ersin diyeydi her şey. Kul olsun diyeydi her şey, kul olabilsin diye. Düşmeden görsün, görebilsin diyeydi bütün düşünce.
3 Nisan 2024
·
2 artı 1'leme
·100 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.