Derdime derman aramıyorum artık. İliklerime işleyen bu hüzün beni çoktan ele geçirdi.
Kalbimde açan çiçeklere düşman olmuşum. Güzelliğini görüp o güzelim konularını içime çekeceğime dökülüp tane tane öldüklerini düşünüp kahroluyorum. Bilmiyorum neden hayatın hüzne dönen yüzünü daha net görüyorum.
İçimde geçmeyen ve iyilesmeyecek bir yarayla yaratılmış olmalıyım ki gözlerim böyle hüzne karşı seçici oldu.
Hatam nedir... nerede en büyük hatayı işledim biliyorum.
Hayat işte....
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.