Küçükken yaramazlık yaptığımda, akşam olana kadar içimde bir keder büyür, korkarak babamın gelmesini beklerdim.. o kederin içimdeki hali hep çok yormuştur beni.. buruk soğuk bir tadı vardır..
şu ara, o korku sebepsizce büyüyor yine içimde bir yerlerde.. korkuyorum, yüreğim titriyor.. yalnız olamam öyle değil mi ?