Gönderi

An geliyor son kez konuşuyoruz sevdiğimiz insanla veya sarılırken bilmiyoruz son kez elini tutabildiğimizi. Zaten birisi gelip uyarsa, dese ki ‘son kez görüyorsun onu.’ çok farklı olabilirdi. Hayat işte, ister kader de ister seçimler de. Bu yaşıma kadar öğrendiğim bir şey varsa o da sevdiklerin tek tek gidince yalnızlığı biraz daha sevdiğimdir. Bu yüzden sevmekten korkar olduk belki de. Bu yüzden kendimizden bile kaçmalar. Her kaçış kitaplara biraz daha sığınış oldu. Geleceği veya an’ı aramıyorduk çünkü, tek aradığımız geçmişe dair yüzümüzde tebessüm oluşturacak ufak bir anı. Anılar içerisinde bir hayat kuruyorum, ihtiyacım yok güvenebileceğim veya sarılabileceğim insanlara.
·
2 artı 1'leme
·
3.635 görüntüleme
Seher okurunun profil resmi
"Ben başkasının yalnızlığı olsaydım bir anı olurdum kendinden baska kimseyi terk edemeyen."
Üzgün Kediler Gazeli
Üzgün Kediler Gazeli
Hasan ÇETİN okurunun profil resmi
Kendi cümlelerimizi arıyoruz kitaplarda, rast geldiklerimizi seviyoruz işte. İyi okumalar 🌺
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.