birbirlerinden bağımsız sandığı duyguların hakikate yaklaştıkça nasıl da ahenkle iç içe geçetiğini gördüğünde dehşete düşer insan.
hüzünle saadeti, vuslatla hicranı, öfkeyle merhameti işte o vakit tefrik et edebilirsen.
buranın ezberleriyle yürünemiyor o yolda.
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.