Savaş bu kez bir Kırgız köyünde kendi halinde yaşayan, ufak tefek ama mutlu hayatları olan insanların kapısını çalıyor. Evlerden bir bir alıp götürdüğü erkeklerin hiçbiri bir daha köylerine geri dönemezler. Geride kalan kadın ve çocukların savaşla imtihanını, açlığı, sefaleti, her defasında yıkılan umutlarını nasıl tekrar tekrar diriltmeye çalıştıklarını, cepheden gelen ölüm haberlerini Tolgonay anlatıyor, biz okuyoruz. Boğazımda düğümlenen bir hayat hikayesi… Tolgonay’ın başından geçen onca felaketi anlatabildiği, derdini dökebildiği bir tek şey var o da: Toprak Ana. Kitap 135 sayfa aynı zamanda çok sade bir anlatıma sahip, kolaylıkla okunabiliyor. Hem duygulandıran hem sorgulatan çarpıcı kitaplardan. Herkes okumalı. “Bir insanın kaderi, dağdaki patika gibidir: Bazen çıkar, bazen iner, bazen de dibi görünmeyen bir uçurumun başına gelip durur.” “Zaman akıp gidiyor ve hiçbir saat bir öncekine benzemiyor.” “Gerçek mutluluk yavaş yavaş azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımızla çevremizle çevremizdekilere karşı davranışımızla doğrudan doğruya ilgili ve orantılıdır. Mutluluk, birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin birikmesinden doğuyor.”

Toprak AnaCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 202261,3bin okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve