Ey kulum, bana gönülden rücu et
Hak der ki ; ey kulum, bana gel gönülden rücu et ; geceleri uyuma can göklerine çık. Canın gülbahçesinin kapısı senin için açıktır ; yemenin ve uyumanın dikenini bırakta açlık yemeğini al. Upuzun ve düzgün servi ağacı gibi bir boy iste de aşk bağına gel ; çünkü insanın gözünü bu tâlih, sabırsız ve aç yapar. Hayat veren o sonsuz diri arkadaşındır ey gönül ; on günlük ömre bakma o sonsuz diri olanı bul ve ona boyun eğ. Canı da derdi de ve gamı da sana veren odur ; derdi veren dermânını da verir, sabırsız olma, Mâdem Hâk seninle, sen de var O'nunla ol ; rızâsını gözet, hayâ et de O'na itâatkâr ol. Hakkı, hep Hâk'la ol da gönülden neş'e bul ; huzur zevkinden seni nefsin menetsin.
Sayfa 615
·
140 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.