Sonra bir yıl sırtüstü yatardı.
Asar bırakırdı sabanını ocak başında, Çözerdi çiftini çubuğunu, öküzlerini. Zeus kızınca Prometheus'a, Kendisini aldatan o sivri akıllıya, Sakladı varını yoğunu insanlardan, O gün bugündür dertlere boğdu insanoğlunu, Zeus gizledi ateşini insandan. Ama lapetos'un güçlü oğlu Prometheus Çaldı Zeus'un ateşini insanlar için, Sakladı onu narthex kamışının içinde. Kızdı bulut devşiren Zeus, dedi ki ona: "lapetos oğlu, sivri akıllı kişi, Seviniyorsun ateşi çaldın, beni aldattın diye, Ama bil ki dert açtın kendi başına da: Çaldığın ateşe karşılık bir bela, Öyle bir bela salacağım ki insanların başına, Sevmeye, okşamaya doyamayacaklar bu belayı." Böyle deyip kahkahayla güldü insanların, tanrıların babası, Namlı şanlı Hephaistos'u çağırdı hemen: "Bir toprak al, suyla karıştır," dedi, "İçine insan sesi koy, insan gücü koy, Bir varlık yap ki yüzü ölümsüz tanrıçalara benzesin, Bedeni güzelim genç kızlara. Athena, sen de ona el işlerini öğret," dedi, "Renk renk kumaşlar dokumasını öğret. topu Aphrodite, sen de büyülerinle kuşat onu, İstekler, arzularla tutuştur onu. Yüz gözlü devi öldüren Hermeias, sen de Bir köpek yüreği, bir tilki huyu koy içine." Böyle dedi Zeus, onlar da yaptılar dediğini: Koca Hephaistos, topal tanrı hemen Bir kız biçimine soktu toprağı. Gök gözlü Athena süslü kuşağını sarıverdi beline...
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.