Bizden eserlerle donanmaya ihtiyacım olduğunu düşündüğüm günlerin birinde karşıma çıktı Faruk Yıldız’ın “Musibet”i. Kapak resmiyle kitabın adını birleştirince, “Dabbe” tarzı saçma bir korku kurgusunun içine düşeceğimi sandım. Şimdiden belirteyim, Yıldız beni ters köşe yaptı ve bundan da epey memnunum. İnsan, elindeki kitabın içinde ne gizlendiğini bilmemeli. Musibet’i okudukça yaptığım tüm tahminler yanlış çıktı. Ne güzel! Öyle bir yere geldim ki “işte burada seri katile bağlayacak” dedim. Yok, öyle olmadı. Yalın, anlaşılır, akıcı bir dil kapıp götürüyor okuru. “Notre Dame’ın Kamburu” tadında bir eser. Olay örgüsündeki munis abartısızlığın tadını çıkardım desem yeridir. Gayet hayattan kahramanlarla sarılı bir öyküsü var. Ve o şefkat var ya çağımızda neredeyse kökü kurumak üzere olan, satırlarda onunla karşılaşmak kültürümüzde asıl gün yüzüne çıkarmamız gerekenlerin üzerini nasıl da toprakla örttüğümüzü anımsattı. Modernizm kaosundan çıkış bulamayan günümüz insanının çaresinin tasavvufta olduğuna inanıyorum. Yazar; saf, sade, gerçek ve katıksız bir tasavvufla çerçevelemiş öyküyü. Tam da olması gerektiği gibi. Ne fazla ne eksik. Demek ki insanı çirkinleştiren bazı inanç, davranış, sahne ve ögeleri kullanmadan da tadı damakta bırakan romanlar yazılabiliyormuş. Popülerlik, maddi kazanç, taraf belirlemek gibi endişelerden uzak eser ortaya koymak pek de mümkünmüş. Kötüler var, ama iyiler de yok değil her yerde ve her zaman. Şu dünyada kötüyle iyi hep savaşır ve hatalar insanlar içindir elbet. Okuyun ve okutun “Musibet”i. Yazarı takibe aldım. Çok iyi eserler ortaya koyacağının işaretlerini vermiş bana göre. Dünyanın da onu okuması dileğiyle kitaptan işte bir alıntı: “Ne elin bağlıdır ne ayağın zincirdedir... O vakit, seni tutan ne ola ki?” (s.69)

MusibetFaruk Yıldız · Nesil Yayınları · 20239 okunma

·

95 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sofia Ferrera