Kabalanın Tanrının genel olarak yaratılmış olanlarla ve özel olarak Insanlarla ilişkisine dair sistematik spekülasyanlardan ve Kutsal Metinler üzerine gizli anlam katmanlan bulan yeni yorum biçimleriyle geliştiği söy- lenir. Mamafih gelenekte Adem ve Musa peygambere Indirilmiş ve yazılı olmayan vahyin Tannya dolaysız yaklaşmanın yolunu gösteren gizli bilgl- sini taşıdığına Inanılır. Kabala içerisinde merkezi ve önemli bir yer tutan Zohar Kitabı 1280 clvannda Moses de Leon tarafından kaleme alınmış olmakla beraber Yohannan ben Zakkay'a atfedilir. De Leon'a göre Tann hem aşkın hem içkindir. Bir yaratıcı olarak o yaratılmış dünyadan ayrıdır ve tabli güçlere tabi değildir. Ama aynı zamanda her yerde mevcuttur ve Şekinah formunda, aşkın olanın müennes, dünyevi bir tezahürü olarak ulaşılabilirdir. Daha sonra Kabalacılar bu öğretiyi biraz daha sarahate kavuşturdular ve Tanıyı birbirinden tamamen farklı iki veçheslyle tasav- vur ettiler. Bunlardan biri, En Sof (Sınırsız) bilinemez, erişilemez, saklı olandı, diğeri Şekinah, insanların dolaysız olarak tecrübe ettikleri tanısal bir tecelli Idi. Bu iki veçhe Sefirot, yani En Softan farklı fakat aşkın olan- dan tanısal ışımayla aydınlanan manevi sudurlar aracılığıyla birbirine bağlıdır. Yaratılış 10 kutsal sayısını (Sefirot) ve İbrani alfabesinin yirmi iki harfini Içeren bir süreçtir. Bu sayılarla harflerin toplamı da "gizli bilgeliğin otuz iki yolunu oluşturur. Ein Sofun özü insanların sakin olduğu dün- yada Sefirot aracılığıyla kendisini görünür kılar. Aşağıdaki dünya yukan- dakinin görünür bir temsili olduğu için dünyadaki fenomenler tanrısal doğayı sergilerler.
Sayfa 113
1 plus 1
·107 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.