Oydu. Bana bakıyordu. Ellerimle yüzümü kapayacaktım handiyse. Öylesine canlıydı. “Sevdanın hayal olmaktan kurtarıp, can kattığıdır, odur Mesaadet” dedim. “Yılmayı kendine ve aklına yedirmeyen Mesaadet, aç gözlerini. Bu hayal yıllardır bırakıldığın odada, senin yalnızlığının acısını ruhunda duyan bir hayal.
·
70 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.