ZAMAN BOŞLAMASI
Abuk subuk düşünceler yine burada,
Aklımın bir köşesinde.
Sinsice ve illetçe,
Her gün doluşup geliyor istemsizce,
Benden oldu sanki.
Yine bur sabahın pisliğine,
Akşamını nefretle bekleyecek bir bireyim.
Saçma salak kalabalıklar içinde,
Hep hayallere düşeceğim,
Her değişik şey beni buldu sanki.
Vakit kaybediyorum diye kendi kendime küfretmelerim,
Gün içinde beni hiç görmeyecek adamın selâmı,
Saatlere bakıp oyalanışım hiç bitmeyecek.
Bir yere varsam yada bir yerden kaçsam,
Garip yüzler beni de bulacak.
Aklımda derince fikirler var,
Ve bir boş adam gelip gereksiz muhabbete tutuşacak.
Klasik günahlara gireceğim,
Bir vakit olup defolup gideceğim,
Herkes gibi kurgularla yaşamak güzel afyon.
Bir yanlış olacak gözleriyle bakan insanlar,
Günlük hayatı nasıl idame ederler?
Her yerlerde bağırıp duranlar,
Bu enerjiyi nereden bulurlar?
İşte orada boş beleş kadın yine haykırıyor sanki konuşuyor.
Telsizler susmuyor, haykırışlar devam ediyor,
Sirenler susmuyor sanki kıyamet kopuyor.
Birkaç dakika yine bomboş şeyler olacak,
Ve buna maalesef alıştım desem,
Hiç yalan olmaz çünkü istemeden alıştım.
AYKUT BARIŞ ÇELİK
·
70 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.