Bu dünyada en sevdiği ses buydu. Babasının namelerle birleşen sesi. Kötü adamların asla şarkı söyleyemeyeceğini ve yazamayacağını söylerdi babası. Erva da buna inanıyordu. Kötü insanlar, kelimelerde anlam aramaz, onları sadece kendi çıkarları için kullanırdı. Kötü insanlar inançlarını, dinlerini, dillerini bile kötülük için kullanırdı. Ama iyi insanlar her şeye ve herkese rağmen merhametli olmaya devam ederdi. Yok etmez, tamir ederlerdi. Kırmaz, parçalamaz ya da incitmezlerdi. İyi insanlar, sevgiyi kalpten kalbe verirdi.
Sayfa 430 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
·
194 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.