Hayat bazen tesadüfler zinciri olacakken zincirin bir halkası kopmuş gibi dönüp dolaştırır insanı aynı yerde başka sokaklara daldırarak...Aradığını sandığını tam bulacakken yirmi adımla kaçırarak...Sağa baktığında karşılaşacakken tam da o an sola bakarak...
Aylak Adam'ı 3. okuyuşum bu. Her seferinde altını çizdiğim cümlelere eklemeler yaptım. Nasıl oluyor da aynı kelime, aynı cümle, aynı sayfa, aynı kitap her okuyuşta farklı anlamlar çıkarmamıza neden olabiliyor? Gerçi cevabı da net : biz aynı kişi değiliz...
C.nin babası ile olan travmasını anlattığı yerlerdeki psikanalizi ve çocukluğunda teyzesinde bulduğu ve şu yaşında da kadınlarda aradığı o boşluğu her okuyuşumda ayrı yorumladım, yine okusam yine başka anlamlar yüklerim sanıyorum ki.