Birinin kendi kendine yapabileceği bir şeyi onun namına biz yapıyorsak, başkasının günlük faaliyetlerini ya da geleceğini biz planlıyorsak; karşımızdaki küçük bir çocukmuşçasına onu teşvik ediyor, tavsiyelerde bulunuyor, hatırlatmalar yapıyor, uyarıyor ve ikna etmeye çalışıyorsak, yaptıklarının sonuçlarıyla yüzleşmesine yüreğimiz dayanmıyorsa ve bu nedenle onun eylemlerini değiştirmeye ya da eylemlerinin sonuçlarını önlemeye uğraşıyorsak onu kontrol etmeye çabalıyoruzdur. Onu kontrol edebilirsek, kendi hayatımızın onun hayatına dokunduğu anlarda hissettiklerimizi de kontrol edebileceğimizi umarız. Elbette bunun için ne kadar çok çabalarsak o kadar başarısız oluruz. Yine de kendimizi durduramayız.