O karanlığın içinde bir yerde, bilincin seyreldiği, hafızanın zayıfladığı, aklın bir çula büründüğü o esrarengiz izbeliklerden birinde, uykunun az ötemde benden gizlendiğini, sinsice beni izlediğini hissediyorum. Karanlığın içinden bakışlarını üzerimde duyuyorum. Çalılar arasına gizlenmiş bir yabandomuzu gibi. Ürkek, vahşi, cüretkar… Gözlerinde kurnaz ışıltılar yanıp sönüyor. O orada, eminim…Elimi uzatıp ona erişmeye çalışıyorum. Gri bir buğu olup yer değiştiriyor. Uzattığım elime ılık nefesini üfleyip ümit veriyor, ama iyice kuytuya çekilip nemli hırıltılarla beni tehdit ediyor.
·
61 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.