Sonra yeniden baktı. Bu sefer ısrarla ve bilerek baktığının bilinmesini ister gibi davranıyordu. Sadullah onu, teselliye muhtaç, sığınacak şefkat kucağı arayan bir bakış olarak okudu. İçinde ince bir sızı hissetti. Yanına varıp bağrına basmak istiyordu ve sanki bunun için bir adım da atmıştı. Asude bunu hissetmiş gibi omuzlarını büzdü. Sadullah'ın dizinde derman kesiliverdi. Öylece bakakaldılar. Barış Manço olup biteni ilan ediyordu:
"Belli ki gittiğin yerden / kara haber var! Daaağlar, dağlaaaaaaaaaaar!..."
Sayfa 151Kitabı okudu
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.