yalnızlığı deşiyorum: yapayalnız, yapayalnız! sonra bölüyor, bölüşüyor, topluyor, çarpıyor ve çıkarıp giysilerimizi birer birer sevişiyoruz;
susup kalıyoruz belki, çekip gidiyoruz.
geride kalanın adını yalnızlık koymaktan hep ürküyoruz...
·
106 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.