Dawiya Çîrokekê
Neçar im... neçar... ku, te ji bîr kim,
Di bin darê wîjdana xwe ya har
Wesêhim û zû xwe azad bikim
Neçar im, divê gorek bikolim
Bo her yadgarek bêhna te lê be.
Divê guhê xwe kerr kim,
Zimanê xwe lal kim,
Ji aliyê her kesek behsa te pê be.
Sayfa 145 - Peywend
·
1 artı 1'leme
·201 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.