"Ellerine düşer düşmez, kaçacağıma and içtim. Bizi aç bıraktılar. Gerektiği için değil, hayvanlıklarından. Hak ettiğimizin onda birini, örneğin patates verebilirlerdi. Ama bize sadece pancar verdiler. Cephedeki insan kıyıınından bir farkı yoktu. Mezarlığın bir bölümünü bize verdiler yani. Ben, çok büyük olmayan bir kampa, üç bin tutsağın olduğu Gross-Po ritsch'e gönderildim. Her sabah gömülecek cesetleri sürüklüyor duk. Insanların bir kısmı pancara dayanarnadı ve mide rahatsızlığından öldü. Bazıları da aşağılanmaya katlanamadıkları için canlarına kıydı. Nerdeyse her gece, tuvalette intihar edenlerin kendileri ni astığı kemerleri kes erdik. Sizi sıktıysam özür dilerim,"
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.