Yine de pişman et dünyaya geldiğime.
Sen ne kadar naif ne kadar güzel Sümeyye.
Düşmüştüm aşkından deli biçareye.
Sen ne kadar gül ne kadar gonca Sümeyye.
Aşmıştım enginleri vurmuştu gemim en dibe.
Sen yine de bir el vermedin şu garibe Sümeyye.
Kalbim yılların bedevisi düşmüş çöllererine.
Sen melteminden bir yudum su vermedin Sümeyye.
Soğuk savaşlar verdim bu aşkın sevgiye.
Şehidi oldum aşkının, Sen bir avuç toprak atmadın Sümeyye.