De Gaulle’ün duyguları belki mo narşiye dönüktü. «Bin yılda Fransayı kuran kırk krala» şüphesiz derin saygısı vardı. Kendisi de boyu ile poşu ile bir kral soyunun kurucusu olabilirdi. Ama De Gaulle artık bu çağda meşrutiyetin verasete ya da kutsal törenlere değil millet oyuna dayandığını bili yordu.