bir insan sıfırlanmadan Tanrı'nın varlığını gerçek anlamda sorgulayamaz; sorgulamadığı Tanrı, kendi zihnindeki korkuların, gerçeklik taşımayan kabullerin, benlik sancısını iyileştireceğine inandığı bir kurtarıcı modelinin kurgu ürünü olabilir ve çoğunlukla insanlar kendi Tanrılarını veya Tanrı yerine koyduğu fikir sentezlerini en yüce görür... peki ya bunların her biri sadece sanrıysa?