Mutlu pazarlar sevgili kitap severler.
Bu sabah sizlerle dün gece okuyup bitirdiğim #melisakesmez #nohutoda kitabından bahsedeceğim.
Kitabımız 5 kısa öyküden oluşmakta:
Kalanlar
Son Bir Çay
Annemin Çadırı
Görüsürüz
Kız Kardeşim Handan
Kitaptaki tüm hikayeler çok güzeldi, içe dokunan çok satır vardı. Bu defa satırların altını çizmedim, çoktular, epeyce çok.
Evet Nohut Oda diye bir öykü yok kitapta ama kitabın adı neden Nohut Oda okudukça anlıyorsunuz.
Ben en çok ‘Kız Kardeşim Handan’ öyküsünü beğendim.
Ah Handan!
Küçücükken daha annesi ölünce, kardeşine anne olan Handan. Evi, işleri, bahçeyi; annesinin kıyafetleriyle bezenip, ondan bile iyi yapmaya bir ömür adayan Handan.
Yaşı annesini kaybettiği yaşa gelince de orada bir yerde takılıp kalan Handan. Ne yapacağını, nasıl yaşayacağını şaşıran Handan!
Okursanız sizinde ruhunuz yıkanır, kendinizi yeni yıkanmış çarşafların arasında, mutfaktan gelen güzel kokularla uyanmış bulursunuz. Bir Pazar sabahı insan başka ne ister ki.
Ben şimdi kalkıp çiçeklerime su vereceğim. Kim bilir belki sonra fırına da bir kek atarım.