Unutmuş gibisin
Cennete hüzün de ölür
Kalp yaraları da
Düşünmek biter
Beklemek son bulur
Seçimlerdeki hayret de kaybolur
Cennete, ne baba hastalanır
Ne anne ağlar
Ne de kardeş gider
Cennete Özlem’de ölür
Sevdiklerimizi kaybetmekte.
Ölüm bile
Cennete ölür…