İyiliğin kötülüğe üstün gelmesinin göstergesi sâliğin içini imân hakikatiyle apaydınlık, dışını da İslâm şeriâtının incelikleriyle mâmur bulmasıdır.
Kötülüğün iyiliğe üstün gelmesinin alâmeti ise, sâliğin beşeriyetinin kalıp şer'i esaslar dâiresine gelmemiş o ölçülerle terbiye olmamışken, hakikatın müşâhadesi zannının onda kuvvet kazanmasıdır. Bundan dolayı da itâat ve ibâdeti terk edip kötülükleri işlemekten kaçınmaz ...