Gönderi

Yaşama arzum, hayata inancım vardı!..
"Fırsat bulup bu kabuktan sıyrılsam, kendimi tabiatın kucağına atabilsem , ciğerlerime özlediğim çayırların, ormanların temiz havasını doldursam canlanırdım!” diye düşündüm. Hatırımdadır, şöyle bir şey aklımdan geçmişti: “Bir sihir ya da mucizeli bir güç , son yıllarda geçirdiklerimi unutturabilse de, dinç bir kafayla, yeni bir güçle her şeye yeniden başlasam…" Evet, o sıralar böyle hayaller kuruyor, dirilmek umudu besliyordum. Bazen de kendi kendime, "Bari büsbütün aklımı oynatsam da akıl hastanesine girsem, belki tedaviden sonra beynim yeniden doğru dürüst çalışmaya başlardı," diyordum. Yaşama arzum, hayata inancım vardı!.. Fakat bu düşüncenin ardından bir kahkaha attığımı da hatırlıyorum.
·
1 artı 1'leme
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.