Bu akşam düşünen gözlerin yine,
Mehtapla hareli karanlık bir su...
Daldıkça alıyor derinliğine,
Ruhumu bir sonsuz ölüm korkusu.
O kadar canlı ki esmer yüzünde
Gurubun daima değişen rengi
Beni ra'şesiyle sarsan hüzünde
Sana kardeş hisler yaşıyor sanki.
Bir ölümün kalbe sinen gamıyla
Bak ürpermedesin, titriyor sesin,
Soldukça biten kış akşamıyla
Fersiz aynalarda anbean aksin
Şubat 338