Ahlâken tasvip veya red mevzubahis olunca, akıl hakikî mânâda hüküm veremez. Binaenaleyh; meselâ, insanları manevî bakımdan yeknasak kılmanın caiz olmadığı prensibi ahlâken herkese gayet tabiî gelmekle beraber, aklen ispat edilemez. Bir şeyin (ahlâk bakımından) “iyi olmayışı” ilmen ispat edilemez. Güzel ile güzel olmayan arasındaki münasebeti, ilmî olarak tespit etmenin mümkün olmadığı gibi..
Sayfa 169 - YarınKitabı okudu
·
51 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.