Kur'an, insanın yaratılışına özel bir önem atfetmiştir. Kur'an'da Allah'ın insanı, Tanrısal itina, ehemmiyet ve seçilmişlik göstergesi olarak- kendi elleriyle yarattığı (Sâd, 38/75), varlık alanında üstleneceği misyonu sebebiyle onu meleklerden bile üstün kılarak (Bakara, 2/34), itaat ve isyan kutuplarıyla (fücûr-takva) donattığı (Şems, 91/8) belirtilir. Buna mukabil ise insandan tek beklenilen şeyin en geniş ve kapsamlı anlamıyla ibadet ve kulluk (Zâriyât, 51/56-57) etmek, arzı, ilahî irade ve hikmet doğrultusunda mamur ve yaşanılabilir bir yer hâline getirmek olduğu ve bunun için insana bir özgürlük alanının (irâde-i cüziyye) tanındığı (Kehf, 18/29) Kur'an'ın değişik pasajlarında yer almaktadır.