Gönderi

1-2 Kasım 1918 Payitaht ve İttihatçılarda Ağlarlar
Mithat Şükrü, karanlık içinde evine döndüğünde elindeki zarf ile odanın içinde " Açsam mı açmasam mı?" diye dolaşıp dururken birden irkildi. Zarf açıktı. Bu bir ittihatçı itimadının işaretidir. Talat Paşa zarfın ağzını açık bırakmıştı... Mithat Şükrü elleri titreyerek zarfın içindeki mektubu çıkardı... Gözlerindeki yaşı elinin tersiyle sildikten sonra okumaya başladı. "Pek muhterem İzzet Paşa Hazretlerine, Bir müddet memleketin ecnebi nüfus ve tesiri altında kalacağına inandım. Buna rağmen memlekette kalmak ve milletin muvacehesinde mahkeme olmak fikrindeyim. Bütün dostlarım bunu atiye talik etmemde ısrar ettile. Zatı fehimaneleriyle istişare edemedim. Müşkül mevkiide kalacağınızı düşündükten sonra sarfı nazar ettim. Bütün hayatı siyasiyemde hedefim, fedakârane hizmet etmekti. Bütün servetim zatı şahane'nin hediye ettiği otomobil ile her ay artırdığım 20 liralardan biriken 1600 liralık istikrazı dahili bedelinden ve muhakeme edilerek isticar ettiğimiz Çekmece civarındaki (Amindos) çiftliğinde hasıl olan paradan ibarettir. Bunun bir kısmını yanıma aldım, başkaca nesneye malik değilim. Memlekete karşı hesap vermek, mahkeme edilerek tayin edilecek cezayı kemali cesaretle çekmek isterim. İşte Zatı Şahaneleri'ne söz veriyorum: Memleketin ecnebi nüfuz ve tesirinden azade kaldığı gün ilk telgrafınıza itaat edeceğim. Baki kemali hürmetle selam ederim, muhterem paşa hazretleri. 2 teşrinisani 1334. Mehmet Talat. Taylan Sorgun,Mütareke Dönemi ve Bekirağa Bölüğü, Kamer Yayınları, İstanbul, 1998, s.68-69.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.