Her zaman şimdinin kıyısındadır ölüm.
SPOİLER İÇERİR!
Sanırım senenin ilk incelemesini bu seriyle yapıyorum. Biraz paslandım ama bu seri bence incelemeyi hak etti.
İlk kitabın daha ilk bölümünden seriyi çok seveceğimi biliyordum. 6 yaşında küçük Fitz'in bırakıldığı kalede başlayan öykümüz bence çok güzel dallanıp budaklandı. İlk kitapta oluşan Fitz ve Burrich bağının her kitapta daha da gelişerek, seride ki en önemli şeylerden biri oluşu beni oldukça tatmin etti.
Seri genel olarak aksiyon odaklı değil daha çok Fitz'in diğer karakterlerle kurduğu duygusal bağlar üzerine bence. Evet aksiyonda içeriyor ama adına kanıp tam teşekküllü bir süikastçı okumayı umanlar için bence yanlış bir tercih olacaktır.
Aksiyonun aksine kitapta fantastik unsurlar oldukça fazla. İzan ve İrfan diye çevirilen güçler sayesinde zihinler arası savaş ve bir bağ kurulabiliyor. Bu da yine bizi bağ konusuna götürüyor çünkü Fitz seride oldukça fazla kişiye bağlanıyor. Buna örnek ilk kitapta ki köpek dostlarımızı, Gecegözlerini Veritiy'i ve Soytarı'yı sayabiliriz. Duygusal olaraksa Burrich Patience ve Molly ve daha bir çok sayamayacağım karakter.
Fitz etrafında ki kişileri oldukça fazla şekilde içselleştirmiş bir karakter. Aslında çocukluğunu yaşayamamış çevresindekiler tarafından hep maşa olmaya zorlanmış ama bir yandan da hep çocuk olarak kalması için uğraşılmış biri. Bu yüzdendir ki ikinci kitabın sonunda yaşadığı travmatik deneyimi kaldıramayışı bana oldukça geçti.
Üçüncü kitabın başlarında yaşadıklarını okurken hiç sıkılmadım hatta geç bile yaşandığını düşündüm. Ama kitabın yarısından sonraki kısmı okurken bir hayli sıkıldım açıkçası. Kitabın başından beri aradığımız Verity'İ bulmak bile bana zevk vermedi. Soytarı ve Gecegözleri olmasa daha da sıkılacağıma emindim. Serinin nispeten iyi bir sonla bitmesine mutluyum ama Fitz'in kızını bir kez olsun görmesini isterdim ama belki de bu babasını anlaması için bir yoldu. Yine aynı şekilde Burrichle ve Patience ile de görüşmesini dilerdim. Annesi hakkında bir şeylerde öğrenmek... Biraz karışık bir yorum oldu farkındayım ama son kitap hakkında biraz çelişkilerim var. Serinin devam kitapları da var ama henüz çevrilmemiş ve çevrileceğini de sanmıyorum ama umarım bir gün okurum.
Son olarak FitzChivalry bana 
Kralların Yolu 1. Cilt kitabından Kaladin'i ve 
Rüzgarın Adı 'ndan Kvothe'yi bir hayli hatırlattı. Birbirlerinin varyantları gibiler.
·
139 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.