Keskin bir ışıkla idealimin yeraltı ülkesi'ni aydınlattım.
Savaş bu, ancak barutsuz ve dumansız bir savaş. Ne savaşçı davranışlar var ,ne duygulanıp coşma ,ne de kırık kol ,bacak,- başka türlüsü gene "idealizm" olurdu. Yanılsamaları birer birer ,hemde hiç acele etmeden buz üstüne koyuyorum. Bunu yaparken mevcut idealleri çürütmüyorum,donduruyorum...
Örneğin, şuracıkta "deha" donuyor; az ilerde , köşe başında "ermiş" donuyor, o "sıcak" dedikleri; " acıma" da az buz soğumuyor hani,- " kendiliğinden şey" donuyor ne yana bakarsan bak...
Sayfa 70 - Erasmus yayınlarıKitabı okudu
·
313 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.