Ölmek nasıl bir ansa yaşamak da bir an.Gözlerini kapar ve bütün gereksiz korkuların çözülüp gitmesine izin verirsin.Sonra korkudan muaf olan bu yeni varoluş halinde kendine sorarsın: Ben kimim?şüpheler olmadan yaşayabilseydim neler yapardım? Haksızlığa uğrama korkusu olmadan yaşayabilseydim ? Yarın o tadı nasıl özleyeceğimi düşünmeden,bugünün tadını çıkarabilseydim? Zamanın geçişinden ve sevdiklerimi benden çalabileceğinden korkmamış olsaydım? Evet.Ne yapardım ? Kimleri umursardım? Ne için savaşırdım? Hangi yollarda yürürdüm? Nelerden haz alırdım? İçimdeki hangi gizemleri çözerdim? Kısacası,nasıl yaşardım?
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.