İsteklerimin sonunu düşünmek gibi bir felsefenin kurbanı olmuyorum. İsteklerimi sınırlandırıyorum isteyerek. Bilerek kendime sınırlar koyma cihetinde olurum. Bile bile arzularımı azaltma yoluna giderim. Oturur egomu ahlaka davet ederim. Kendimi karşıma alır ona gerçekleri bir bir hatırlatırım. Hem dünya olmak gibi bir derdim de yoktur. Dünyadaki zerremi temsil etmek, onu bir nebze olsa taşıyabilmek kâfi geliyor ruhuma ve canıma.
-Meselci, Gereksiz Notlar Günlüğü