tamam olamamış bu coğrafyanın kırılgan çocuklarıyız..
ağlamaklar biriktirmişiz baş ucumuza
gülmeleri unutmuşuz çoktan..
ve zaten, gülmeleri unutmaktan gelmişiz buralara..
umutlarımızı çarmıha germişiz, taş duvarlı evlerin karanlık odalarına..
güneş bir defa gülmüş yüzümüze o küçük pencereden..