" Türk askerleri gelen geçene o çikolatadan dağıtıyordu.
Yani anlayabiliyor musunuz, benim el uzatmam gerekmiyordu, 'pliiiz' demem gerekmiyordu.
Diğer askerlere olduğu gibi bir çikolata için dilenmek gerekmiyordu.
Her zaman güler yüzlüydüler. Onlarla ne zaman karşılaşsam gülümserdim, tabi onlar da gülerdi. Zamanları varsa durup konuşurlardı.
Hiçbir şey vermezlerse bilirdim ki yanlarında yok. Çünkü olduğunda her zaman çıkartıp verirlerdi. "
Sayfa 80Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.