Yakup Köstekci: "Kudüs Hüznü Sehr-i Kudüs": Kudüs Hüznü Sehr-i Kudüs " Ey yüceler yücesi rabbim peygamber efendimiz (sav) ile konuşacağın zaman bu konuşmadan önce bir sadaka verin diye buyurursun..." Benim senden başka kimsem yok, Siluetimde çocuklarımızdan başka kimsemiz yok, Gölgelerimizde şehit olan Kudüs annelerimizden başka kimsemiz yok. Kabul buyur yüce rabbim, Sesimizi duy yüce rabbim. Rahman...

" Ey yüceler yücesi rabbim peygamber efendimiz (sav) ile konuşacağın zaman bu konuşmadan önce bir sadaka verin diye buyurursun..." Benim senden başka kimsem yok, Siluetimde çocuklarımızdan başka kimsemiz yok, Gölgelerimizde şehit olan Kudüs annelerimizden başka kimsemiz yok. Kabul buyur yüce rabbim, Sesimizi duy yüce rabbim. Rahman sahibi Allah'ım... Ya Resul- u Muhammed ben Kudüs'üm, Yüce Rabbimizin haram kıldığı üç nebiden biriyim, Yeryüzünün süslerinden biriyim, Kalbinde süsleri taşıyan mescidi-i aksayım ben, Sokaklarında resulümün geçtiği ; Sokaklarında güldüğü ama öldüğü şehirim ben, Bu yüzden yasım uzundur. Beni de duy ; İniltilerini duyduğun derdini dinlediğim şehirim beni de duy... Bugün hem öksüz hem yetim hem de mahpusum. Ya Muhammed Mustafa ebadan döndüğün gün gibi öksüz, Taifte taşlandığın gün gibi öksüzüm bugün, Ben yetim ve öksüz olan Kudüs'üm... O şehirlerin anası, Bense o sevinç gözyaşlarımın sahibiyim, Ben yetim ve öksüz olan Kudüs'üm O ayaklar altında kalmasın diye bir isra suresinde adın geçer ya nebi, İşte ben bir Isra gecesi sana gelirim, Benim adım Kudüs, Ben nebiler şehriyim, Benim adım Kudüs... Sen göklere yükselirken başını ayakaltına alan şehrim, Ben Kudüs'üm. Çocukların eskiden oyunlar oynadığı şehrim. Gündüzlerim ölüm kokuyor, Gecelerim vicdan kokmaz oldu. Ey Kudüs'üm; Zeynep'imi, Ümmi Gülsüm'ü, Rukiye toprağa verdiğin gibi kaç çocuğu bağrıma bastım bilmiyorum. Sen hüznün peygamberisin, Bense hüznün şehri Kudüs'üm... Aziz olan rabbim, Sübhan olan Allah'ım, Ben Kudüs'üm... Kubbelerinde feryat yankılanan şehirim ben. Benim adım Kudüs, Ben hüznü ve gözyaşlarının şehriyim. Ömer'di ilk kapımdan içeri giren, Hem yüreğime işledi, Hem de kalbime işledi, Benim adımdır Kudüs... Ve ben iki yiğit gördüm kapımdan içeri giren; Yine koktu akşamlarım sabahlarım, Uzun sürmedi benim rüyalarım, Sevincim de yarım kaldı düşlerim. Yine Ömer'im gelir mi bergüzarım, Kapıdan bir mert girdi korkusuz bir fatih; Adı Selahattin Eyyubi'ydi, O nasıl bir oğul öyle , O adalet ve merhamet sahibi... Ben Kudüs'üm, Ben annelerin ve çocukların şehri, Kudüs'üm, Benim adım şehri-i Kudüs. Yazan : Yakup Köstekci

··

1 artı 1'leme

358 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yakup Köstekci