İnsanlarda, görünen beş duyunun dışında bir altıncı duyu daha vardır. Biz buna rahatça dini duygu deriz. Nitekim görünen beş duyunun kendilerine has duyum sahaları vardır. Her biri kendi sahasında vazife görür. Meselâ göz için görülecek şeyler vardır. Kulak için işitilecek sesler vardır v.s.. Tıpkı bunun gibi dini duygunun da bir takım tesir ve faydaları vardır ki, bunlar, Doğulu'ların vazgeçilmez bir unsuru olarak devam eden bu duygunun hususiyetleridir. Nasıl ki, görünen beş duyudan birini kaybeden kimse o organın duyum sahasından mahrum kalır, fevkalâde durumlar dışında, başka bir duyu organıyla onun hissettiklerini hissedemezse, bir duyu organı ne kadar sağlam olursa olsun başka bir organın vazifesini yapamazsa, aynı şekilde beklenmedik bir olayın etkisiyle veya fitraten noksan olması sebebiyle dini duyguyu kaybeden kimse, onun duyum sahasını hissedemez,. Ondan mahrum kalır. Onu ne tasdik, ne de tasavvur edebilir. Tıpkı görünen yıldızları kesinlikle inkâr edip direten inatsı bir kör ve kaynaşan dünyayı ne çağıran ne de cevap veren hiç kimsenin bulunmadığı ölüler şehri zanneden bir sağır gibidir. İşte dini duygudan mahrum olan kimse de böyledir.
Sayfa 319Kitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.