üç beş kitap okuyarak büyük bir heyecanla “bir şey oldum” inancıyla öne atılıyoruz. hiçbir konuda tam yoğunlaşmadan kendimizi yetkin bir önem atfetiyoruz. sanki yeni gördüğümüz, okuduğumuz bu şeyler daha önce hiç konuşulmamış, tartışılmamış gibi… yeni konuşmayı öğrenmiş bir çocukluk hali ama yaşını almış bir ihtiyar gibi konuşmaya başladığımızda yaşlı bir bunak olduğumuz gün yüzüne çıkıyor.