Fransız post empresyonizmin öncülerinden Cezanne, hem seyyah hem ressam olarak anıldı. Modern sanatın gelişmesine katkıda bulunduğundan, post empresyonizm anlayışının babası olarak ün yaptı. Hukuk eğitimi aldığı sırada resme olan ilgisi ağır basınca Paris'e, çocukluk arkadaşı Emile Zola'nın yanına gitti. Yetenekli olmasına rağmen tabloları, Paris Salonu (Fransız Güzel Sanatlar Akademisi tarafından kurulan şehirdeki kamuya açık tek sanat sergisi) tarafından reddedildi. Ancak ressam, çalışmalarına ara vermeden devam etti. Kariyeri boyunca özellikle natürmort yapmaktan keyif aldı. Eserlerinde kullandığı siyah, kahverengi, gri renkler ve hüzünlü hava, fark yaratmasına yardım etti. Sakin ve sessiz bir hayat tercih eden sanatçının, Pissarro ile tanıştıktan sonra eserlerinde canlı ve parlak renkler kullandığı görülür. Derinlik algısını bozması ve perspektif kurallarına uymaması, kübistlere ilham kaynağı olmuştur. 'Still Life with Apples' adlı eseri, lirik dönemine denk gelir ve canlı renkler, ışık yansımalarıyla dikkat çeker. Stüdyoda resmedilmiş, hem geleneksel hem de modern izler taşıyan eserde elmalar tanımlanabilir bir gerçekliktedir. Renkleri ise yanındaki diğer objelere göre değişiklik gösterir.