Îhsan Nurî Paşa
İhsan Nuri Paşa Ronahî gazetesinde şunları yazar: "Oğlum, niçin birbirimizi göremediğimizi biliyor musun? Niçin yerimiz ve göğümüz karanlıktır?
Şeytanlar aydınlığın önünü tutmuş. Oğlum, niçin rahat bir nefes alamadığımızı biliyor musun? Boğuluyoruz, sesimiz çıkmıyor, elden ayakran kesildik. Devler göğsümüze çöreklenmiş. Niçin suratım asık? Evet, birbirimizi görüyoruz, doğan güneşin ışığı toprağı aydınlatıyor, güller ve çiğdemler her tarafı süslemiş. Fakat bahsettiğim aydınlık bu değil. Evet, oğlum. O gün ışığını anlatıyorum, o ki Kürtlerin yüreğindeki karanlığa son verdi, gönül gözlerine ışık saçtı, kardeş kininin ve düşmanlık tohumlarının ekildiği karanlık yüreklere aydınlık getirdi. Birbirlerini öldüren cahil ve gamsız Kürtler, kandan kiremit yaptılar. Bacılarım, bu kiremitlerle Kürtlere zulmedenlerin köşk ve saraylarını yükselttiler. Oğlum! Kürdün eline ayağına vurulmuş zulüm zincirlerinin parça parça edilebilmesi için başucunda bir taş bile olsa bulunmayan şehit mezarlarını ziyaret etme zamanıdır. Halkın ve hala esir olan şehirlerin başı eksiktir. Halk devler ve şeytanların çengelleri arasında tutukludur." *
Sayfa 76
·
2 artı 1'leme
·271 görüntüleme
*Ronahî dergisi," sayı 28, Şam, 1945, s. 17.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.