Dudakları tekrar benimkileri kapatmıştı, ateşli ve sertti. Nefes alamıyordum. Eğer Jude'un beni şimdi öptüğü gibi onu öpemeyeceksem almak da iste- miyordum zaten. Tek bir öpücükle tutkusunu, sevgisi- ni ve sahipleniciliğini bu derece hissettirebiliyor olması inanılmazdı.
"Biraz yardım," dedi nefes nefese, dudaklarımız ay- rıldığında. Eli benimkini kavradı ve gömleğinin üst düğmesine götürdü. "Eğer bu işi hastanede bitirmek istemiyorsan tek elimi direksiyonda tutmak zorunda- yım." Kelimeleri gergindi, tıpkı şimdi konuşacak olsam benimkilerin de olacağı gibi. "Seni hissetmek istiyorum, Luce," dedi parmaklarım ne yapmaları gerektiğini unut- tuğunda.
İki elimle çabalıyor olsam da, uzun bir öpücüğün ardından ilk düğmeyi ancak açabilmiştim. Jude ile ya- kınlaşmak hariç her konuda yetenekliydim. İşte şimdi işe yaramaz, beceriksiz bir sinir ve eklem yığınına dö- nüşmüştüm. Ben işi halledene kadar eyalet sınırına ula- şacağımızı düşünüp onu öpmeyi kestim, odaklanmaya ihtiyacım vardı. Birazcık daha.
Bana bakış şekli neredeyse işe yaramaz hissetmeme neden oldu. Gözleriyle aktarmayı becerdiği duygular her zaman beni etkiliyordu, her ne yapmaya çalışıyor olursam olayım.
"Bunun güvenli olduğundan emin misin," diye sor-
dum, kendimi kontrollü bir nefes almak için zorlarken.
Onu tekrar öpmeye başlamadan önce...
Sayfa 20
·
1 artı 1'leme
·97 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.